Wydarzyło się 01 stycznia 1600 r., 420 lat temu
Stanisław Radziejowski otrzymał od ówczesnego króla Polski Zygmunta III Wazy dzierżawę ekonomii sochaczewskiej. Dwa miesiące wcześniej (21.10.1599 r.) Stanisław Radziejowski został starostą sochaczewskim. Był nim długo, bo aż do 1635 r. Nasze miasto zawdzięcza mu odbudowę zamku. Radziejowscy byli jednym ze znaczniejszych i bogatszych rodów szlacheckich zamieszkujących ziemię sochaczewską. Nie wszyscy jednak zapisali się dobrze w historii naszej ojczyzny. Hieronim Radziejowski, podkanclerzy koronny skazany w 1652 r. na banicję przez króla Jana Kazimierza uciekł do Szwecji. W czasie „potopu” towarzyszył najeźdźcom jako doradca polityczny.
4 stycznia 1655 r., 365 lat temu doszło do
Maria Ludwika, żona króla Jana Kazimierza, za jego zgodą nadała w dzierżawę wieś Młodzieszyn Ludwikowi Głoszkowskiemu. Potwierdził to król w dokumencie wydanym 20 maja 1655 r. We wsi znajdowały się wówczas 44 włóki ziemi uprawnej, drewniany kościół, karczma i folwark.
Wydarzyło się 17 stycznia 1945 r., 75 lat temu
W ramach operacji wiślańsko-odrzańskiej Sochaczew został zdobyty przez wojska 2 armii pancernej gwardii gen. Siemiona Bogdanowa. Wieczorem 16 stycznia czołowe bataliony czołgów oderwawszy się od 80 km od głównych sił armii dotarły na przedpola miasta, wchodząc na tyły warszawskiego zgrupowania wojsk niemieckich. Tego samego dnia pod Sochaczewem znalazły się 47 i 66 brygada pancerna gwardii, które rozpoczęły walkę o miasto. Sochaczew był silnym punktem oporu na tyłowej rubieży obronnej niemieckiej 9 armii. Po południu 17 stycznia, gdy do walki o Sochaczew włączyły się głównie siły 9 i 12 korpusu pancernego, bój o miasto wszedł w decydującą fazę. W walkach ulicznych garnizon niemiecki został rozbity. Rankiem 18 stycznia do Sochaczewa wkroczyły czołowe oddziały radzieckiej 185 Dywizji Piechoty i oczyściły miasto z ukrywających się drobnych grup nieprzyjaciela.
Nastąpiło 20 stycznia 1945 r., 75 lat temu
Uruchomiono ruch towarowo-osobowy na wąskotorowej Powiatowej Kolei Sochaczewskiej, mocno zdewastowanej w okresie okupacji hitlerowskiej. Zniszczeniu w tym czasie uległ tabor, urządzenia warsztatowe, rozebrano 6 km toru na odcinku Tułowice – Wyszogród. Przeprowadzona naprawa parowozu i przerobienie wagonu motorowego na napęd na gaz drzewny pozwoliło na obsługiwanie ruchu osobowego przez 2 pary pociągów dziennie.
